آنهایی که دنبال آقا در طول مسیر کوچه و خیابان می‌آمدند، کم نبودند. آقا یک بار گفتند: «اینها که می‌آیند اینجا، همه احساساتی هستند. اینها می‌خواهند بالأخره یک‌شبه این راه‌ها را طی کنند. می‌خواهند این پله را یک‌دفعه بروند بالا. ولی خب این‌جوری نیست. ما ٧٠_٨٠ سال زحمت کشیدیم. سختی کشیدیم. بزرگان دیگر سخ...

آقا می‌گفت: «در دم‌ودستگاه امام حسین علیه‌السلام آدم نمی‌تواند چیزی بگوید به کسی. نمی‌توانی بگویی آقا این‌جوری بشین یا آن‌جوری بشین یا مثلاً این‌جوری عزاداری بکن یا مثلاً بر سرت نزن یا بزن».(براساس خاطره یکی از شاگردان) ذکرها فرشته‌اند، ص٧٢ ...

یک روز که همراه آقا از حرم برمی‌گشتیم، نزدیکی‌های منزل از آقا پرسیدم: «چه‌جور درس بخوانیم که در امتحان نتیجۀ بهتری بگیریم؟». چهرۀ آقا مقداری در هم رفت و ناراحت شد. بعد گفت: «خوب نیست آدم برای امتحان یا شهریه درس بخواند. آدم باید درس را قربة‌الی‌الله بخواند. حالا امتحان هم داد، داد. نتیجه گرفت یا نگر...

تا ساعت 12 شب، مطالعه‌شان طول می‌کشید. توی این فاصله هیچ‌وقت ندیدم آقا بروند سر یخچال، میوه‌ای بیسکوییتی کیکی چیزی بخورند. اهل میوه و سبزیجات که اصلاً نبودند. یک کاسه پولکی کنار دستشان داشتند. اگر وسط مطالعه، ضعف غلبه می‌کرد، چند تا پولکی می‌گذاشتند توی دهان و مشغول ادامۀ مطالعه می‌شدند. ذکرها فرشته...

یک‌بار به من سفارش دادند برایشان پتو بخرم. اما چه پتویی؟ از این پتو سربازی‌ها که هم ارزان‌قیمت‌تر است و هم تصویر گل و بوته ندارد. رفتم دنبال این مدل پتوها. یکی از آن خاکستری‌هایش را خریدم. ذکرها فرشته‌اند، ص۴٨ ...

... یکی دو دورۀ بیماری سختِ مزاجی داشت که آقا را بردند بیمارستان تهران. هیچی نمی‌توانست بخورد. فقط مایعات. بااین‌وجود خیلی هم روزه می‌گرفت. سه وعده‌ مسجدش هم ترک نمی‌شد. ذکرها فرشته‌اند، ص۴۴ ...

جیب‌های آقا برای خودش حکم‌هایی داشت. پول این جیب با آن یکی جیب قضیه‌اش فرق می‌کرد. یکبار در خیابان چهارمردان، از مجلس ختمی برمی‌گشتیم. دیدم آقا دست کردند داخل جیبشان و یک مقدار وجه نقد را در آوردند ... ذکرها فرشته‌اند، ص۴٠. ...