مهمان‌های حاج خانم اغلب از شمال می‌آمدند یا همسایه و اقوام بودند. حاج خانم به من می‌گفتند میوۀ خوب بخر. منظورشان این بود که میوه، دو سه روزه در خانه خراب نشود. میوۀ خوب را باید سوا می‌کردم. گران‌تر هم بود.  لیست خریدم را بعد از خرید روی یک تکه کاغذ می‌نوشتم و می‌دادم دست آقا. ایشان هم مبلغش را به من...

بنایشان این نبود که در کوچه، بایستند و پاسخ خانم‌ها را بدهند. اگر خانمی از ایشان سؤال می‌پرسید، در حال راه‌رفتن جوابش را می‌دادند یا می‌گفتند دو خط آدرس بنویسید، برایتان به آن آدرس جواب را می‌دهم. (براساس خاطره یکی از شاگردان) ذکرها فرشته‌اند، ص٧١   ...

گفتم: «آقا دعا کنید خدا به من بچۀ سالمی بدهد». بعد از مدت‌ها، خانمم باردار شده بود و دکتر گفته بود شاید بچه نماند. نگران بودیم. آقا یک تسبیح تربت آوردند. از این گِلی‌ها. گفتند از این تربت با آب زمزم مخلوط کنید و به خانم بدهید. آب زمزم هم از خودشان گرفتم. الحمدلله اثر کرد. بچه را بردم خود آقا توی گوش...

توی اتاق آقا معمولاً عکسی به دیوار نصب نشده بود. حالا ممکن بود یک کنار، عکس لوله‌شده‌ای را نگه می‌داشتند مثل عکس مرحوم کمپانی یا برخی از علما را. ولی به دیوار نصب نمی‌کردند. بین کاغذهای لوله‌شدۀ کنار اتاق‌شان، یکسری اعلامیۀ فوت افراد هم موجود بود. اعلامیه‌ها را نگه می‌داشتند تا از یادشان نرود فاتحه ...

توی حرم، هر روز ایستاده زیارت عاشورا را می‌خواندند. بعد در راه برگشت یا در منزل، صد لعن و صد سلامش را هم می‌گفتند. یک‌بار از ایشان پرسیدم: «همیشه با صد لعن و صد سلام می خوانید؟». گفتند: «تا جایی که به یاد دارم، ترک نشده». (براساس خاطره یکی ازشاگردان) ذکرها فرشته‌اند، ص۶٧   ...

روزهای عید،  غلغله بود. همه می‌آمدند. خانه پر از رفت‌وآمد می‌شد. تقریباً همۀ ماهایی که جزو اقوام آقا نبودیم، می‌رفتیم بیرون. جا برای ما نمی‌ماند. آقا هم سر سفرۀ غذا می‌نشست و فضا کاملاً خانوادگی بود. گاهی هم از اعضای خانواده، سؤال برایشان پیش می‌آمد. با آقا هماهنگ می‌کردند و می‌رفتند اندرونی خاص آقا...

اگر نوه‌ها سرک می‌کشیدند توی اتاق آقا، آقا آنها را رد نمی‌کرد. ولی مرسومش این بود که وقتی آقا کار داشت، مثلاً زمان مطالعه‌اش بود یا زمان عبادتش یا تفکر کردن و خلوتش، معمولاً آقا با هیچ‌کس رودربایستی نداشت. حتی حاج خانم یا نوه‌ها. می‌گفت نیایید. دیگر همه می‌دانستیم که این زمان‌ها نباید مزاحم آقا بشوی...

پرسیدم: «گاهی احکام و مسائل دینی را فراموش می‌کنیم. هر چه می‌خوانیم باز از ذهنمان می‌رود». آقا گفتند: «مباحثه بکنید. مثلاً رساله عملیه را مباحثه بکنید. این خیلی بد است که در خیابان از یک طلبه سؤال بکنند، بلد نباشد که جواب بدهد. ممکن است بعضی از مسائل را بلد نباشید، ولی بالأخره باید بخش زیادی از مسائ...

پیرمردی بود. یک روز صبح، از شهر دیگری آمده بود تا دم منزل آقا. وجوهات آورده بود. آقا گفتند: «بگویید بیاید داخل». وجوهات را از ایشان گرفتند. رسید نوشتند و دادند. با اینکه خودشان صبحانه خورده بودند، یک سینی صبحانه هم برای پیرمرد آوردند.   (براساس خاطره یکی از شاگردان) ذکرها فرشته‌اند، ص۶٣   ...

خیلی از بزرگان آمدند منزل آقا که ایشان را مجاب کنند تا رسالۀ عملیه چاپ کند. آقا زیر بار نمی‌رفتند. از آقا می‌خواستند که دفتر بزنند تا مراجعات مردم و دریافت وجوهات راحت‌تر انجام شود. آقا می‌فرمودند: «نه! ما همون‌طور که آسید ابوالحسن اصفهانی کارش را انجام داد، ما هم همان‌جوری کار خودمان را انجام می‌ده...