به بهانه کمک به فقرا، ثروت اغنیا را گرفتند!

در اوایل کمونیست، بلشویک‌ها در بخارا، شبها با سر و صورت پوشیده وارد خانه‌های ثروتمندان و سرمایه داران می‌شدند و اموال و طلاها و زیورهای زنان آنها را غارت می‌کردند؛ ولی روز که می‌شد با مردم هم صدا می‌شدند که دزدها را بگیرید! آری، ما دنیاداری را هم باید از انبیاء علیهم السلام یاد بگیریم؛ و گرنه کاری می‌کنیم که بر ضد ما تمام می‌شود. اگر تو به دادِ همسایه‌ات نرسی و شبها او را گرسنه بگذاری، وقتی دزدی آمد و خواست اموال تو را بدزدد، آیا همسایه‌ات تو را خبر و یا کمک می‌کند. و یا می‌گوید: بگذار بدتر از این بر سرش بیاید؟! در کلمات علی علیه السلام است که: «وَ لَعَل بِالْحِجازِ أَوِ الْیمامَةِ مَنْ لا طَمَعَ لَهُ فِی الْقُرْصِ، وَ لا عَهْدَ لَهُ بِالشبَعِ.»١ شاید در حجاز یا یمامه کسی به یک گرده نان نیازمند بوده و یا گرسنه باشد!

• ١. نهج‌البلاغه، نامه ۴۵؛ مستدرک الوسائل، ج۱۶، ص۳۰۱؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۱۴.