کلامی که از غیرمعصوم علیهالسلام باشد، از هر بزرگی باشد، نباید به آن صددرصد اعتماد کرد، بلکه باید احتمال خلاف و خطا در آن داد. کلام معصوم علیهالسلام هم هفتاد مَحمِل دارد که بدون فحص از معارض و صوارف آن، نمیشود به آن بدواً اعتماد، و به ظاهر آن عمل نمود.
بنابراین، اولین تنبیه برای کسی که میخواهد چیزی بفهمد آن است که هرکلامی که دید یا شنید، از هر بزرگی که بود، باید احتمال بدهد که کلام او خطا باشد. صرف اینکه صاحب کلام و گوینده سخن بزرگ و بزرگوار است، نباید و نمیشود به آن اعتماد کرد.
با اعتماد به غیر، کار را مگذرانید؛ زیرا آنان که معصوم نیستند. یکی از بزرگان از استادش نقل میفرمود: در هر مسئلهای که نظر کردید، خوب چشمتان را باز کنید.
آقایی میگفت: به آخوند خراسانی رحمهالله خیلی اعتماد داشتم، ولی دیدم در بعضی از جاها چنگالم به او میخورد،١ اکنون اگر بگوید: ماست سفید است، خوب چشمم را باز میکنم که ببینم مثلاً مقداری زرد است، یا خیر؟