بزرگانی بودند که اهل کرامت بودند، ولی هیچکس را به خود سوق نمیدادند! بلکه به علةالعلل سوق میدادند،١ کرامت داشتند، ولی حتی خواص و نزدیکان آنها از این موضوع اطلاع نداشتند، بهگونهایکه گویا اهل کرامت نبودند، و بعد از فوت آنها معلوم میشد. از همین درسها که در حوزه رایج است و به همین فقه و اصول اشتغال داشتند. بااینحال، به آن مقامات و کرامات رسیدند، نه از راه دیگر.