به‌جا آوردنِ مستحبات

امتثال نافله از امتثال فرائض، اقوی است؛ یعنی اگرچه مُمتَثَل در فریضه اقوی است، ولی امتثال و اظهار عبودیت و عبدیت در نوافل، اقوی از فرائض است. ازاین‌رو، دربارۀ قضای نوافل در روایت آمده است: «یُباهِیَ الله‏ُ مَلائِکتَهُ فَیقُولُ: أُنْظُرُوا اِلی عَبْدی، کیفَ یقْضی نَافِلةً لَمْ أَفْرُضْهَا عَلَیهِ!؛ خداوند به فرشتگان، فخر و مباهات می‏‌کند و می‏‌گوید: به بنده‏‌ام نگاه کنید و ببینید که چگونه قضای نماز مستحبی‏‌ای را که بر او واجب نکرده‏‌ام، به‌جا می‏‌آورد!».١

• ١. ر.ک: من‌لایحضره‌الفقیه، ج۱، ص۴۹۸؛ وسایل‌الشیعه، ج۴، ص۷۷ و ۲۷۵ و ۲۷۸؛ بحارالانوار، ج۸۴، ص۴۳