نمیتوانیم اعمال خودمان را از خدا مخفی کنیم؛ [چون] قادر است، ناظر است، علیم است، حکیم است. تا با او نسازیم، کارمان درست نمیشود. حالا چه کار کنیم؟ خودمان از خودمان بترسیم؛ فضلاً۱ از دیگران. چرا؟ به جهت اینکه ما چه میدانیم فردا چه به ما میگویند که ـ در مقابل این عمل شما و این راهی که دارید میروید، نرو از این راه ـ چه کار میکنیم با شما!؟
باید خودمان از خودمان در حفاظ باشیم؛ خوب و بهقاعده۲ ملتفت [و متوجه] باشیم که از [طرف] خودمان اغوا نشویم! شما در فکر این باشید که خودتان را اصلاح کنید [و] مابین خودتان و خدایتان عایقی و مانعی پیدا نشود. اگر اصلاح کردید و رفع مانع کردید بین خودتان و خدا و وسائط، [یعنی] انبیا و اوصیا علیهمالسلام، خدا مابین شما و خلق را اصلاح میکند. باید توبه کنیم، باید تضرع کنیم به آن باب عالی و باب اعلی؛ باید به سوی او برویم که ما را اول از شر خودمان و داخله خودمان نجات بدهد؛ بعداً از شر خارجیها.