اگر کسی در مسائل اعتقادی و کلامی بگوید: قَوْلِی فِی هذَا الْبابِ، قَوْلُ جَعْفَرِبنمُحَمدٍ علیهالسلام (اعتقاد من در اینباره، اعتقاد امام صادق علیهالسلام است)؛ نظیر آن روایت که میگوید: «قَوْلِی فِی هذا، قَوْلُ إِمامِ الْوَقْتِ؛ اعتقاد من در اینباره، اعتقاد امام زمان است»؛ و یا بگوید: أَعْتَقِدُ فِی هذِه الْمَسأَلَةِ الإعْتِقادِیةِ بِما یعْتَقِدُ بِه إِمامُ الْعَصْرِ وَ الزمانِ عجلاللهتعالیفرجهالشریف (اعتقاد من در این مسئله اعتقادی، همان اعتقاد امام عصر و امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف است) و سپس در علم کلام نظر کند، ضرری به او نمیرساند؛ زیرا اعتقاد اجمالیاش محفوظ است.