در حال بارگیری...
چرا متنبّه نمی‌شویم! خداوند متعال می‌فرماید: «إِنَّ لَک أَلاَّ تَجُوعَ فِیهَا وَ لاَ تَعْرَی؛ [ای آدم] تو در بهشت گرسنه و برهنه نمی‌گردی»؛۱ یعنی اگر حرام نخوری، از گرسنگی و تشنگی نمی‌میری و بهشت برای تو فراهم است، وگرنه نیست. اگر بهشت و خلد برین را باور داشتیم، این‌قدر با احکام و دستورات الهی مخالفت نمی‌کردیم.
اینکه شیطان به حضرت آدم و حوا علیهماالسلام گفت: «ما نَهاكُما رَبُّكُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَكُونا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونا مِنَ الْخالِدين؛ پروردگارتان شما دو نفر را از خوردن میوه این درخت تنها برای این نهی نموده که مبادا ملک یا جاودانه گردید»؛۲ توریه کرده یا دروغ گفته است؛ یعنی اگر در بهشت بمانید، نه مَلَک می‌شوید و نه جاودانه؛ پس با عصیان و خوردن شجره نهی شده، بروید در آتش جهنم! چقدر کار ما به پرندگان شبیه است، برای آنها دام می‌گذارند و دانه در دام می‌ریزند و آنها برای برداشتن دانه می‌روند، ولی در دام می‌افتند. دل انسان اگر در دام باشد چه؟!
آیا خداوند ما را به این امور مبتلا نموده تا خود را مضطر ببینیم، و به فساد و عشرت‌های نامشروع مبتلا و مشغول باشیم؟! با اینکه شیعه عقد انقطاعی (عقد غیردائم و متعه) را جایز دانسته و نیازی به راه حرام نیست، شیطان در بزنگاه سر راه عده‌ای می‌نشیند و آن را به حرام می‌کشاند؛ «لَأَقْعُدَنَّ لهَم صرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ثُمَّ لاَتِيَنَّهُم مِّن بَينِْ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمَانهِمْ وَ عَن شَمَائلِهِمْ وَ لَا تجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِين؛ قطعاً سر راه راستِ تو برای [گمراه‌کردن] آنان خواهم نشست، آنگاه از پیش و پس و راست و چپ آنان می‌آیم و بیشترشان را سپاسگزار نخواهی یافت».۳
