از کرامات مرحوم حاج عبدالکریم حائری، این است که زمانی رودخانه قم در اثر سیل طغیان کرده و آب تا لبه پل علیخانی رسیده بود؛ بهگونهایکه عدهای از روی پل با آب رودخانه وضو میساختند و لذا برای جلوگیری از نفوذ آب، تمام فرشهای مسجد امام را جمع نمودند. مرحوم حاج شیخ روی پل رفت و مقداری تربت ۱ در دست گرفت و چیزی بر آن خواند و در آب انداخت، از همان وقت بهتدریج آب پایین آمد و بعد از چند ساعت، چند متر آب پایین رفت.
گویا در مشکلات، آمریکا و شوروی ما را نجات خواهند داد که به آنها پناه میبریم و اعتماد میکنیم.
ما نه ایمان اهل ایمان را داریم و نه یقین اهل یقین را. گویا در مشکلات، آمریکا و شوروی ما را نجات خواهند داد که به آنها پناه میبریم و اعتماد میکنیم؛ آنها سگ و گرگی هستند که از ترس یکدیگر خواب آسوده ندارند. بزرگان ما مقامات عالیه علمی را دارا بودند و در مقام عمل نیز چه عبادتهایی، چه نمازهایی داشتند. با خود میگویم: با اینکه آنها را دیدی، باز چرا این جوری؟! آنها آنگونه خوب، و تو اینگونه خراب؟!