«إِنَّمَا يَرْحَمُ اللَّهُ مِنْ عِبَادِهِ الرُّحَمَاء؛ خداوند، همانا به بندگان مهربان خود رحم میکند».۱
حزن، دعا و توسل، با تسلیم و رضا به قضای الهی منافات ندارد. نقل شده است که رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم در سوگ فرزندش ابراهیم۲ و نیز برای حضرت جعفر۳ و حمزه سلاماللهعلیهم گریه کردند، بلکه دستور گریه برای حضرت حمزه در روایات آمده است.۴