در حال بارگیری...
به مناسبت هفتمین سال ارتحال ملکوتی شیخ‌الفقها و بهجت عارفان، حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت رحمه‌الله مراسم یادبودی روز پنج‌شنبه ٣٠ اردیبهشت در مسجد اعظم قم برگزار شد. در این مراسم، مراجع عظام تقلید، اعضای دفتر مقام معظم رهبری، جامعه مدرسین، مجلس خبرگان رهبری و نیز جمع کثیری از طلاب و روحانیون و اقشار مختلف مردم حضور داشتند.
این جلسه با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید آغاز و در ادامه، پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب دام‌ظله‌العالی به مناسبت ارتحال آیت‌الله‌العظمی بهجت رحمه‌الله قرائت شد و پس از مدیحه‌سرایی و ذکر مصایب اهل‌بیت، استاد فاطمی‌نیا به ایراد سخنرانی درباره شخصیت آیت‌الله بهجت (ره) پرداختند.
ایشان در بخشی از سخنان خود با اشاره به ضرروت یادگیری علوم ظاهری برای فهم قرآن و احادیث، علم بدون عمل را بی‌نتیجه و آن را وزر وبال برای حامل علم دانسته و فرمودند: نکته مهم اینجاست که اگر به دانسته‌های خود عمل کردیم، یک نوری آفریده می‌شود که آن نور، حکومت دارد بر انوار ذاتیه. در کتاب شریف کافی روایت شده که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «ایها الناس اذا علمتم فاعملوا بما علمتم لعلکم تهتدون». وقتی که دانستید، عمل کنید و پشت سر آن عمل، هدایت قرار دارد. وقتی عمل کنید، نوری منبعث می‌شود که بر انوار سابقه حکومت دارد که به آن نور، انوار حاکمه می‌گویند. تبعیت از نفس اماره، ظهورهای مختلفی دارد و تنها به شرب خمر منتهی نمی‌شود. گاهی کتاب نوشتن برای اهل‌بیت علیهم‌السلام هم به‌خاطر نفس اماره است!
ایشان در ادامه با بیان این کلام از امیرالمؤمنین علیه‌السلام که «قد احیا عقله و امات نفسه حتی دق جلیله و لطف غلیظه و برق له لامع کثیر البرق فابان له الطریق و سلک به السبیل و تدافعته الابواب الی باب السلامة و دار الاقامة بطمأنینة بدنه فی قرار الامن و الراحة» فرمودند: آیت‌الله بهجت تمامش لطافت بود. ایشان یک دریا آرامش بود و هیچ‌گونه موج و نگرانی نداشت. انوار حاکمه موجب می‌شوند که فرد از مقامی به مقام بالاتر برسد. میدان انوار حاکمه آن‌قدر وسیع است که گاهی افراد، صاحب واردات می‌شوند. یکی از کسانی که قطعاً دارای واردات الهیه بود، مرحوم آیت‌الله‌العظمی بهجت بود.
وی با بیان این مطلب که اگر خداشناسی ناقص باشد، هیچ کاری نمی‌توان انجام داد و نواقص ما به‌خاطر ضعف در خداشناسی است فرمود: اگر کسی در ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام شک دارد، به‌خاطر ضعف در توحید است. کسی که می‌گوید نماز و روزه و قرآن را پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرموده است، از عرفان چیزی نفهمیده است. خاطر ملکی و واردات قلبیه به کسی نمی‌گوید نماز صبح بخوان، بلکه موردی به شما می‌گوید که امروز را روزه بگیرید یا صدقه بدهید. این انوار صادقه جمع می‌شود و یک شخصیتی مثل آیت‌الله‌العظمی بهجت به وجود می‌آید. وقتی به مردم می‌گوییم لبابِ دین، می‌گویند مگر چیزی بوده که به ما نگفته باشند؟! دقت کنید به این مطلب که امام حسین علیه‌السلام برای چه قیام کرد؟ اشهد انک قد اقمت الصلاة. اگر کسی معنای این اقمت الصلاة را بداند، دیگر نمی‌تواند در جامعه زندگی کند. در دعای ندبه می‌خوانیم که خدایا، نماز ما را به‌خاطر او قبول کن. هنوز امام حسین علیه‌السلام قیام نکرده بود، مردم می‌دانستند نماز صبح دو رکعت است و نماز ظهر چهار رکعت است. امام حسین علیه‌السلام قیام کرد تا لباب دین مطرح بشود و بهجت‌ها و قاضی‌ها و طباطبایی و امام درست بشود. لبّ لباب این است که آیت‌الله‌العظمی بهجت داشته است. کرامات دو نوع هستند: کرامات عامه و کرامات خاصه که کرامات عامه را مردم می‌فهمند. مثلاً مرحوم نخودکی دست می‌کشد روی [جای] نیش مار و خوب می‌شود. این کرامات عامه است. صاحب کرامات عامه یُحاسَب علیها، قدر تو را بالا بردیم، تو چه کردی؟ اما صاحبان کرامات خاصه اگر کرامات عامه‌ای از این‌ها بیان بشود، حالشان بد می‌شود. بنده مکرر از آیت‌الله زاده بزرگوار، حاج شیخ علی آقای بهجت، شنیدم که اگر کرامتی از آیت‌الله‌العظمی بهجت بیان می‌شد ایشان حالشان بد می‌شد.
ایشان در پایان فرمودند: آیت‌الله‌العظمی بهجت مظهر انوار حاکمه بود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: «بما استعمل قلبه»، قلب به‌معنای عقل است و «ارضی ربه»، پروردگارش را راضی کرد. آیت‌الله‌العظمی بهجت می‌فرمودند که هرچه هست در عبودیت است؛ هرچه هست در بندگی پروردگار است.
