عارف آن کسی است که خودش را بشناسد، که بندهی خداست و به قدرت خدا موجود شده و بر وجودش چه آثاری بار هست.
«مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فأعْتَقَهَا». پس از آنی که شناخت پی به خودش برد این نفس را از قید هوا و هوس و هرچه مخالف با امر خداست آزاد کند و از هر چیزی که او را از خدا و حقیقت دور میکند منزّه و پاکیزه بسازد.
ایشان از اعیان و علماء و مراجع روزگار ما هستند و همه مرجعیت ایشان را میپذیرند.
کسی که میخواهد مردم را هدایت بکند باید دارای هر دو مسند باشد هم مسند عرفان داشته باشد هم مسند علوم؛ این مطلبی است که ملا محسن فیض [کاشانی] رحمتاللهعلیه بیان کرده است.
آیتالله العظمی بهجت از آن افرادی هستند که این دو صفت و این دو سمت را به خوبی دارند.