حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
اگر کسی بگوید؛ من عترت را میخواهم، [اما] قرآن را نمیخواهم، [در حقیقت] عترت را [هم] نخواسته است، عترت را [هم] ندارد. عترت و قرآن شیءٌ واحد (یک چیز هستند). این، شارح مجهولات آن برای ما است، آن [هم] شارع مجهولات این است.
[بنابراین] نمیتوانیم [از این دو] مستغنی شویم. کسی که بگوید کتاب خدا ما را بس است، یعنی بس است کتاب خدا از کتاب خدا، [آیا] چنینی چیزی میشود؟!!
اگر کسی بگوید نخیر، عترت کافی است، به قرآن کار نداریم، [در حقیقت] با عترت [هم] کار ندارد. عترت، اول و آخرشان قرآن است. مرجع متشابهات قرآن عترت است، مرجع مجهولات عترت قرآن است.