لذت نماز از نگاه آیت‌الله بهجت قدس‌سره

مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی:

مرحوم آیت الله العظمی بهجت رضوان الله علیه می‌فرمود که اگر سلاطین می‌دانستند که در نماز چه لذتی است، حاضر بودند دست از سلطنتشان بکشند، بروند دنبال نمازی که آن لذت را برایشان می‌آورد. اگر فقط دنبال لذت باشند کار به چیز دیگری نداشته باشند. منتها نمی‌دانند چه لذتی اینجا است؛ اگر می‌دانستند چی هست، همه چیزهای دیگر را رها می‌کردند، می‌آمدند اینجا! 

ما هم باورمان نمی‌شود. تازه این دو رکعت نماز را هم که می‌خوانیم آنقدر سختمان است که هی اینطرف و آنطرف نگاه می‌کنیم، (وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ)؛ ولی آنهایی که درک کرده‌اند و خودشان را خالص کرده‌اند، لذتی یافته‌اند. 

یکی از بزرگان ظاهراً میرزای بزرگ شیرازی، مرحوم حاج میرزا حسن شیرازی، ایشان وصیت کرده بوده‌اند که تمام نمازهایش را برایش قضاء کنند. مرجع تقلید [به آن] بزرگی [و عظمت]. یکی از نزدیکانشان، وصیّشان پرسیده بوده آقا شما مگر نماز قضا دارید؟ خب نماز قضا چقدر دارید؟ یک عمری؟ همه نمازها شما؟! نقل می‌کنند ایشان فرموده بود من آن لذتی که از نماز می‌بردم، می‌ترسم آن منافات داشته باشد با [قصد] قربتی که در نماز شرط است؛ می‌ترسم نمازهایی که خواندم، برای لذتش خوانده باشم. 

خدا، یک چنین بنده‌هایی هم دارد.