اهمیت زیارت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها در سیره و بیان آیت‌الله بهجت

از سال ۱۳۲۴ شمسی به‌مدت شصت سال، روزی دو ساعت به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام می‌رفت و یک ساعت ايستاده و یک ساعت نشسته زیارت می‌کرد. در سال ١٣٣٧ منزل ما در خیابان آذر بود و راه تا حرم دور بود، ولی ایشان مرتب برای درس و زیارت به حرم مشرف می‌شد و حتی روزهایی که درس و بحث هم تعطیل بود مقیّد بود برای زیارت به حرم برود. ایشان برای زیارت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها معمولاً به ضریح نزدیک نمی‌شد، بلکه در کنار دیوار مسجد اعظم می‌ایستاد و زیارت می‌کرد تا کسی مزاحم نشود.

از سال ۱۳۲۴ شمسی به‌مدت شصت سال، روزی دو ساعت به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام می‌رفت و یک ساعت ايستاده و یک ساعت نشسته زیارت می‌کرد.

دیده‌ام که برخی معتقدند که حضرت معصومه امام نیست و درس هم نخوانده؛ این کتبی را که ما خوانده‌ایم نخوانده و مجتهد هم نشده است البته شأنش بالاست، دختر امام است و معصوم است و نزد پدر احترام دارد. همین اندازه کافی است که از پدرش یا برادرش بخواهد فلان حاجت ما را برآورده کنند. ولی آقا بیش از اینها به حضرت معصومه اعتقاد داشت. بیش از یک ساعت مشغول زیارات می‌شد؛ زیارت جامعه و امین‌الله می‌خواند. آن هم چند مرتبه؛ برای اساتید و ذوی‌الحقوق و افراد متعددی که در نظر داشت.

مقداری که درس خواندم برایم اشکال پیش آمد که مخاطب «بِکُم فَتَحَ اللهُ وَ بِکُم یَخْتِم» در زیارت جامعه که حضرت معصومه نیست و این مقام مختص ائمه است که واسطه فیض هستند؛ پس چگونه آقا در حرم ایشان این زیارت را می‌خوانند؟! از ایشان پرسیدم: آیا می‌شود در حرم حضرت معصومه هم این زیارت را خواند؟ جواب فرمودند: «به نیت آنکه این چنین است باید خواند».

درباره قم می‌فرمودند:«در اینجا باید تمام اهل بیت را زیارت کرد. خدا می‌داندکه در این حرم‌ها چه ملائکه‌ای و چه اولیایی به طواف مشغولند. صدا بلند نکنید و فریاد نزنید؛ آنها متأذی می‌شوند»

درباره قم می‌فرمودند:«در اینجا باید تمام اهل بیت را زیارت کرد. خدا می‌داندکه در این حرم‌ها چه ملائکه‌ای و چه اولیایی به طواف مشغولند. صدا بلند نکنید و فریاد نزنید؛ آنها متأذی می‌شوند». معتقد بودند که در حرم‌ها باید احترام نگاه داشت و ادب را رعایت کرد فریاد را سر نداد و نباید مزاحم حضور و ارتباط قلبی افراد شد. بعد از رحلت ایشان تازه دریافتیم که این کلام ایشان همان نص روایتی است که از حضرت صادق علیه‌السلام وارد شده؛ به این مضمون که هر برای رسول الله حرمی در مدینه است و برای امیرالمؤمنین در نجف است و حرم ما ائمه در قم است.

درباره مرحوم آیت‌الله حاج آقا حسین قمی می‌گفتند که ایشان مشغول زیارت بوده است که زمین‌لرزه می‌شود. مردم فرار می‌کردند و روی سر و دوش ایشان می‌رفتند، ولی ایشان به زیارت خودشان ادامه می‌دادند و اصلاً توجهی نمی‌کردند.