و بعضی ديگر [از اهل عبادتِ اهل غرور] در دقايق قرائت [حمدوسوره] وسواس میکنند، و در اخراج حروف از مخارج، سعی بليغ می نمايند … و مطلقاً در غير اين، از مسائل و حضور قلب اهتمامی ندارند؛ و چنان پندارند که همين که قرائت صحيح باشد، نماز مقبول است؛ و حال آنکه امر قرائت، در نهايتِ سهولت است؛ و اکثر حروف، خود از مخارج بيرون می آيد؛ و دو سه حرفی که محلّ اشتباه می شود، تصحيح آن در نهايت آسانی است؛ و ساير قواعد قرائت را حجّيّتی از برای آنها نيست. و اکثر قواعد آن، منتهی می شود به يک نفرِ مخالف مذهب، که صحّت وسقم قول او معلوم نيست.