و اما اعتماد به کرم خداى تعالى، با وجود ارتکاب انواع معاصى و مَلاهى (عیشها)، پس بايد تأمّل نمود که خدا اگرچه کريم است، اما صادقالقول نيز هست؛ و دروغ و فريب را در ساحت کبريايى او راه نيست. و در جميع کتب خود، گناهکاران را به عذاب اليم وعده داده و فرموده است: «وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ». يعنى: «هرکه بهقدر ذرّهاى بدى کند، جزاى آن را خواهد ديد». (زلزال، آيه8)
و ديگر فرموده است: «وَ اَنْ لَيْسَ لِلاْنْسانِ إلَّا مَا سَعى». يعنى: «هيچچيز از براى انسان نيست، مگر آنچه را در حقّ آن کرده است». (نجم، آيه39)