[لازم است روزهدار] احتراز (پرهیز) کنداز آنچه باعث تحریک قوه شهویه یا غضبیه میشود، و چشم را محافظت نماید از دیدن آنچه غضب یا شهوت را به هیجان میآورد، و گوش را نگاه دارد از شنیدن آنها، و دل را ضبط کند از تصوّر و تخیل آنها، و بیشتر سعی در محافظت دل نماید و خیال آنها را در خاطر خود راه ندهد؛ زیرا که از تصور و خیال، آتشِ شوق و شعله غضب تیز میگردد، آنگاه سرایت به اعضا و جوارح میکند.
و مجرد دیدن یا شنیدن، بدون اینکه دل را مشغول آن کند، چندان تأثیری ندارد. و کسی که این دو قوه را از هیجان محافظت ننماید، مانند کسی است که شیر درنده یا سگ دیوانه یا اسب سرکشی را رها کند و بعد از آن خواهد که خود را از آن خلاص کند.