در کتاب جناتالخلود دعایی برای هنگام خواب ذکر شده که شایسته است وقت خوابیدن از خواندن آن مسامحه نشود. این دعا در رسالهی ابنابیجعده که خیلی دعوات دارد، نیز ذکر شده است.
پس از درخواست قرائت دعا، حضرت استاد فرمودند: بنده دعا را سریع میخوانم:
«سُبْحانَ اللهِ ذِی الشأنِ، دائِمِ السلْطانِ، عَظیمِ الْبُرهانِ، کل یوْمٍ هُوَ فی شَأْنٍ، یا مُشْبِعَ البُطُونِ الْجائِعَةِ، وَ یا کاسِی الْجُنُوبِ الْعارِیةِ، یا مُسَکنَ الْعُرُوقِ الضارِبَةِ، وَ یا مُنَومَ الْعُیونِ الساهِرَةِ، سَکنْ عُرُوقِی الضارِبَةِ وَ أَذنْ [ائْذَنْ] لِعَینی نَوْما عاجِلاً؛ پاک و منزه است خداوند صاحب شأن و عظمت که سلطنتش دائمی، و دارای دلیل روشن و بزرگ است، هم او که هر لحظه در کاری است. ای سیرکنندهی شکمهای گرسنه، و ای پوشانندهی بدنهای عریان، ای آرامکنندهی رگهای تپنده، و ای به خواب برندهی چشمهای بیدار، رگهای تپنده مرا آرام کن، و سریعاً خواب را همدم چشمم نما».[۱]
[۱]. بحارالانوار، ج۷۳، ص۱۹۷؛ ج۸۴، ص۱۷۶؛ البلدالامین، ص۳۴؛ مصباح کفعمی، ص۴۷؛ مصباحالمتهجد، ص۱۲۱؛ مکارمالاخلاق، ص۲۹۰.