سؤال: «وَجَدْتُک أَهْلاً لِلْعِبادَةِ فَعَبَدْتُک؛ تو را اهل پرستش یافتم، لذا تو را پرستیدم»١ یعنی چه؟
جواب: یعنی در عبادت جز اهلیت داشتن و سزاوار بندگی بودن چیز دیگری منظور نباشد، نظیر عبادت احرار در روایت دیگر.٢
آیا «وَجَدْتُک أَهْلاً لِلْعِبادَةِ» جز قصه پروانه و شمع است؟! لابد میگویید: پروانه نور حسی شمع را میبیند، میگوییم: این نور حسی مخلوق از آن نور غیرمحسوس است.«اللَّهُ نُورُ السَّمَـوَ تِ وَالأَرْض؛ خداوند نور آسمانها و زمین است»؛ نور: ۳۵. آیا میشود گفت یک لیره را دوست دارم و از آن خوشم میآید، ولی هزار لیره را دوست ندارم؟!