حافظه آقا سید ابوالحسن اصفهانی رحمهالله معلوم نیست نظیر داشته باشد. ایشان بر تمام ابواب فقه اشراف و احاطه داشت، بهگونهایکه بیمطالعه درس خارج میگفت و تا آخر میرساند. این شوخی نیست!
البته شاگردهای مرحوم آقا سید ابوالحسن نظیر مرحوم حاج آقا بزرگ،١ و آقا میرزا محمدتقی آملی، فقه ایشان را نوشتهاند، و شاید مرحوم [میرزا فتاح] شهیدی هم نوشته باشد؛ زیرا خیلی به فقه ایشان عقیده داشته است.
بنده خود شاهد بودم که مرحوم شهیدی وقتی کفایه درس میگفت، کتاب را به دست میگرفت و نگاه میکرد، آن گاه میگفت: «یقوُلُ عَلَیهِ الرحْمَةُ» و شرح مینمود. ایشان درس صاحب کفایه را نیز درک کرده بودند.