مرحوم کلباسی با آن قناعتی که داشته از مال خود و نه از سهم امام علیهالسلام ارتزاق میکرده است. روزی شاه وقت نزد ایشان آمد و دید غذای ایشان نان و دوغ است و از روی استهزا گفت: با نان و دوغ آدم چاق نمیشود! با اینکه ممکن است همین نان و دوغ به کسی سازگار باشد و بدن او حتی با نان خالی چاق و فربه شود.