هرکس میخواهد دعایش مستجاب شود، برای نجات مؤمنین و مؤمنات دعا کند تا دعای مَلَک که مورد استجابت است، یقیناً مشمول حال او شود. یکی از مشایخ ما نقل میکردند که یکی از مراجع معروف مرحوم میرزا ـ که بنده نمیدانم کدام یک از میرزاها بوده است ـ١ در بالا سر حضرت سیدالشهدا علیهالسلام دید که شخصی میگوید: «أَللهُم ارْحَمْنِی وَ اغْفِرْلِی؛ خدایا، بر من رحم آر و مرا بیامرز».
چون میرزا دید که او این گونه برای خود دعا میکند، گفت: «نی نی نی، لی لی لی» کنایه از اینکه چرا تنها برای خودت دعا میکنی.
البته اگر انسان «إِغْفِرْلِی وَ ارْحَمْنِی» بگوید و الغای خصوصیت کند و قصدش دعا از طرف همه مؤمنان، و یا دعا برای همه مؤمنین باشد؛ یعنی: «إِرْحَمْنِی بِما أَنی مُؤْمِنٌ؛ به من از آن جهت که مؤمن هستم، رحم نما» و «إِرْحَمْ کل مُؤْمِنٍ؛ به تمام مؤمنان رحم آر»، تقریباً دعاکننده بین مأثور که لفظ دعا بهنحو انفراد و ضمیر مفرد (نی، لی) ذکر شده و بین مقصود که همه مؤمنین و مؤمنات و نجات همه آنهاست ـ که رجحانش معلوم است ـ جمع کرده است، و با این قصد، دیگر ایرادی هم بر او وارد نیست.