حیف است که این همه زحمتی که گذشتگان کشیدهاند از بین برود و ما آنقدر عرضه نداشته باشیم که آنها را منتشر کنیم. قطعاً از بیپولی و کمپولی نیست. چون پول بیشتری صرف امور دیگر میکنیم! اهلسنت در این امور از ما جلوترند.
یکوقتی از استادم آشیخ محمدکاظم شیرازی پرسیدم: شما مؤلفات و مصنّفاتی دارید؟ ایشان گفتند: یک گونی!
آثار خودشان را با همه نقصهایی که دارد، مثل «صحیح بخاری» چند بار تحقیق و چاپ کردهاند. یک کسی که در امور مربوط به چاپ و نشر وارد بود میگفت: «فلان درصد از آثار اهلسنت از بین رفته و نتوانستهاند پیدا کنند، فقط میدانند فلان کتاب را فلان نویسنده نوشته است، فلان قدر هم موجود است، ولی چاپ نشده و فلان قدر هم چاپ شده. در شیعه هم فلان قدر از بین رفته، فلان قدر چاپ نشده و فلان قدر چاپ شده». هیچ تناسبی بین کتابهای این دو ـ شیعه و اهلسنت ـ نبود. اهلسنت بسیار در حفظ آثار خودشان جدی هستند. خدا میداند ما خیلی خیلی بیعرضه و کمعرضه ایم. یکوقتی از استادم آشیخ محمدکاظم شیرازی۱ پرسیدم: شما مؤلفات و مصنّفاتی دارید؟ ایشان گفتند: یک گونی!
علمای ما چه کتابهایی نوشتهاند، چه زحمتهایی کشیدهاند! ولی ما آنقدر لیاقت نداشتیم که این کتابها را حفظ و منتشر کنیم. در میان ما حبّ علم نیست، حبّ عالم، حبّ علما نیست، اهلسنت با همه نقصی که دارند بر ما مقدّم هستند. الان اگر به ما بگویند شما ماهی دهتومان بدهید برای نشر کتابهای علوم دینی شیعه که نشر نشده یا نسخههایش از بین رفته! میگوییم: دهتومان که چیزی نیست! درحالیکه اگر همه مردم همین کار را بکنند، دهتومان چند میلیون میشود، ولی ما در فکر این کارها نیستیم، وقتی که میخواهند کتابی را چاپ کنند پول نداریم.