آیت‌الله بهجت قدس‌سره: روایت دارد زیارت سیدالشهدا «فِی کُلِّ اَرْبَعَ سَنَةٍ» (در هر چهار سال) واجب است. یک مرتبه در چهار سال، دیگر واجب است. این [تعبیر به وجوب] برای بیان شدت مطلوبیت و تأکید مطلوبیت است. رحمت واسعه، ص۲۲۷ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره می‌فرمود: خدا چه برکتی به امام‌ حسین داده، به این دستگاه داده، به این راه داده که اگر کسی زیارت عاشورا را بخواند و مداومت کند، در روز قیامت محشور می‌شود درحالی‌که مُلَطَّخاً بِدَمِه (آغشته به خون امام‌حسین علیه‌السلام) است. آیت‌الله بهجت با گفتن این جمله‌ها، حالش تغییر می‌...

«تسلیم امام حسین علیه‌السلام در برابر امر خدا، آنگاه که به‌سوی شهادت فراخوانده شد و جان عزیز خود را بذل کرد، از امور خارق‌العاده است؛ زیرا آن حضرت به‌واسطه‌ اطلاع دادن جد و پدربزرگوارش‌ علیهماالسلام‌، به‌تفصیل، از امور هولناکی که پیش آمد، آگاه بود. بنابراین هر اندازه خداوند جل‌جلاله‌  به آن حضرت عطا...

در خانه اگر کس است...! او کم حرف می‌زد؛ اهل دستورالعمل دادن نبود؛ شاید اهلش را پیدا نمی‌کرد. اصرار که می‌کردی می‌گفت: «چنانچه طالب، صادق باشد، «ترک معصیت»، کافی و وافی است برای تمام عمر، اگرچه هزار سال باشد.» حرف‌هایش، همان رفتارش بود. کسی از او نشنید: «چهل روز مانده به محرم، چله گناه نکردن بگیرید ت...

توی حرم حضرت معصومه علیهاالسلام، مشغول نماز و دعا می‌شدند. بلند هم که می‌شدند تا به خانه برگردند، باز هم زیر لب مشغول دعا بودند. به سلامی یا سر تکان دادنی، به کسانی که اطرافش جمع می‌شدند توجه می‌کردند و آرام از میان آنها، مسیرشان را باز می‌کردند و راه می‌رفتند. دعای صباح و زیارت عاشورا را می‌شنیدم ک...

توی حرم، هر روز ایستاده زیارت عاشورا را می‌خواندند. بعد در راه برگشت یا در منزل، صد لعن و صد سلامش را هم می‌گفتند. یک‌بار از ایشان پرسیدم: «همیشه با صد لعن و صد سلام می خوانید؟». گفتند: «تا جایی که به یاد دارم، ترک نشده». (براساس خاطره یکی ازشاگردان) ذکرها فرشته‌اند، ص۶٧   ...

سال‌ها از دوری‌ او از کربلا می‌گذشت. دل در حریم سید شهیدان علیه‌السلام مدام در طواف بود و زبان هر روز درودهای بسیاری از عمق وجود بر اباعبدالله علیه‌السلام و یاران و اهل‌بیت مظلومش می‌فرستاد؛ ولی گویا قلبِ واله و شیدای او به این‌ها راضی نمی‌شد. وقتی باخبر می‌شد کسی راهی کربلاست، مبلغی به او می‌داد و ...

استادش، مرحوم غروی اصفهانی را یاد می‌کرد و می‌فرمود که او از خدا خواسته بود تا آخر عمرش، زیارت عاشورایش ترک نشود. با گفتن این ویژگی استاد، گویا حال خود را هم بازگو می‌کرد. همین‌طور هم شد: تا آخرین روزهای عمرش، هر روز زیارت عاشورا می‌خواند با صد لعن و صد سلام. چنان بهره‌هایی از این زیارت نصیبش شده بود که دیگران را نیز به خواندن و مداومت بر آن دعوت می‌کرد. روزی شخصی به محضرش رسید و گفت: «آقا، من فرصت نمی‌کنم که هر روز این زیارت را با صد لعن و صد سلام بخوانم. چه کنم؟» راه چاره‌ای به او نشان داد و فرمود که «زیارت عاشورای مختصره» را بخواند. برگرفته از کتاب رحمت واسعه، ص٢٢ ...

شبانه‌روزش صرف عبادت و مطالعه و کارهای نیک می‌شد. وقت را طلا می‌دانست و حاضر نبود حتی یک لحظه را هم از دست بدهد. حتی وقتی که بلند می‌شد کتابی را از قفسه بردارد، زیر زبان ذکر می‌گفت. تقریباً دوازده ساعت در شبانه‌روز به عبادت مشغول بود. ...

  تولد إِنَّ عَظِيمَ الْأَجْرِ لَمَعَ‏ عَظِيمِ الْبَلَاءِ وَ مَا أَحَبَّ اللَّهُ قَوْماً إِلَّا ابْتَلَاهُمْ‏؛ همانا اجر و پاداش بزرگ همراه با بلا و سختی بزرگ است. و خدا هیچ گروهی را دوست ندارد، مگر آن که ایشان را گرفتار بلا می‌کند....