نماز، بالاترین وقت ملاقات و استحضار و حضور در محضر خداست. چقدر مردم در مراتب قوسِ صعود و نزول با هم تفاوت دارند! نماز برای خضوع و خشوع جعل شده است با همهی مراتب خضوع و خشوع. ولی چقدر تفاوت دارد نماز و حال کسی که حقیقتاً نمازگزار و حاضر است، با نماز و حال کسی که ادای نمازگزار را در میآورد و شبیه نم...
وقتی آقا از دنیا رفتند، مجلس ختمی از سوی دفتر آیتالله سیستانی برگزار شد. فرزند بزرگ آیتالله سید جمال گلپایگانی قدسسره هم در مجلس ختم شرکت کرده بود. روی ویلچر بود. فرمود: از آقای قوچانی دربارۀ آقای بهجت پرسیدم. ایشان به این مضمون فرمود: میدانی ایشان چرا پلههای عروج را پلهپله نمیرفت، بلکه پرواز...
در حالات اصحاب سیدالشهدا علیهالسلام در شب عاشورا آمده است: «لَهُمْ دَوِیٌّ کَدَوِیِّ النَّحْل»[۱] (زمزمهای همانند صدای زنبور عسل داشتند).
همچنین آمده است که ایشان: «مَا بَینَ راکعٍ وَ ساجِدٍ وَ قائِمٍ وَ قاعِدٍ»[۲] (در حالات مختلف برخی در رکوع و برخی در سجده و برخی ایستاده و بعضی نشسته [به عبادت و...
امام صادق علیهالسلام: هرکه واجبات خدا را بهپا دارد و از حرامهاى خدا اجتناب کند و ولايت اهلبيت علیهمالسلام مرا نيکو دارد و از دشمنان خدا بيزارى جويد، از هريک از درهاى هشتگانه بهشت که بخواهد، داخل شود.
وسائل الشيعة، ج١۵، ص٢۵٨
...
استادش، مرحوم غروی اصفهانی را یاد میکرد و میفرمود که او از خدا خواسته بود تا آخر عمرش، زیارت عاشورایش ترک نشود. با گفتن این ویژگی استاد، گویا حال خود را هم بازگو میکرد. همینطور هم شد: تا آخرین روزهای عمرش، هر روز زیارت عاشورا میخواند با صد لعن و صد سلام. چنان بهرههایی از این زیارت نصیبش شده بود که دیگران را نیز به خواندن و مداومت بر آن دعوت میکرد. روزی شخصی به محضرش رسید و گفت: «آقا، من فرصت نمیکنم که هر روز این زیارت را با صد لعن و صد سلام بخوانم. چه کنم؟» راه چارهای به او نشان داد و فرمود که «زیارت عاشورای مختصره» را بخواند.
برگرفته از کتاب رحمت واسعه، ص٢٢
...
امام صادق علیهالسلام: شيعه ما نيست آنکه به زبانش (کلام ما را) بگوید؛ ولى (در کردار خویش) با اعمال ما مخالفت کند. بلکه شيعه ما کسى است که با زبان و قلب، با ما موافق باشد، و از آثار (روایات و سخنان) ما پيروى کند، و به اعمال ما عمل نمايد. اينان شيعيان ما هستند.
وسائلالشيعه، ج١۵، ص٢۴٧
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
با کسی نشستوبرخاست بکنید که همینکه او را دیدید، به یاد خدا بیفتید، به یاد طاعت خدا بیفتید؛ نه با کسانیکه در فکر معاصی هستند و انسان را از یاد خدا باز میدارند.
بهسوی محبوب، ص٩۴
...