«... بکوش در منزلگاهی نمانی که قطعاً میدانی از آن کوچ خواهی کرد و در برابر عدم تلاش برای آن، مورد ندامت و سرزنش قرار نخواهی گرفت؛ زیرا هرچه را که تو بگذاری و بروی، از دست تو به تاراج خواهد رفت، ولی از تو درباره آن، پرسوجو خواهد شد... به زودی در پی مرکبهای اعمالت سیر خواهی کرد و به هرجا که اسباب خویش را پیش فرستادهای فرود خواهی آمد؛ بنابراین من خویشتن و تو را بیم و پرهیز میدهم که مبادا رهتوشههایی که با خود میبری، مایه ندامت، سرزنش و تلخی باشد و موجب بیماری تو گردد».