حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوشا به حال کسی که خطای خود را ببیند و به عیب خود توجه داشته باشد و عیوب دیگران را ندیده بگیرد و خود را کامل و بی‌نقص نبیند، بلکه در موارد خطا و اشتباه خود را خطاکار ببیند. در محضر بهجت، ج١، ص٣٠٠ ...

حقیقت جاه و مقام، مالک شدن دل‌های مردم است که برای بیشتر مردم خواستنی‌تر و شیرین‌تر از دارا شدن اموال و املاک است. جاه طلبی و ریاست خواهی، صفتی بد و پر زیان و ناشی از افراط قوه شهویه است. کسی که اسم او مشهور و آوازه او بلند شد، کم می شود که دنیا و آخرت او سالم بماند، مگر کسی که خداوند عالم به حکمت ک...

امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود: در آسمان دو فرشته است که موکل بندگانند، اگر کسی تواضع کند، بلندش می‌کنند (و مقامش را بالا می‌برند) و اگر تکبر کند پائینش می‌آورند (و در نزد مردم پست می‌کنند). وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۷۲ ...

امام رضا علیه‌السلام فرموده است: «هر کس در سلام کردن خود میان فقیر و غنی فرق بگذارد، خدا را در قیامت در حالی ملاقات کند که بر او خشمگین باشد». لقمان در سفارش های خود به فرزندش گفته است: «ای پسر، هرگز کسی را برای کهنه بودن جامه اش پست مشمار که خدای او و تو یکی است». نردبان سعادت، ص ٢۴٧ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: شیطان با شش هزار سال عبادت عاقبتش آن‌طور شد، آیا ما می‌توانیم به خود مغرور شویم؟! به خدا پناه می‌بریم! در محضر بهجت، ج۱، ص۱۹۶   ...

«اگر اعمال ما، جز این نقص را نداشت که نشاط و شادمانی ما، هنگام رسیدن به خواسته‌های دنیوی و اشتغال به شهوات طبیعی دنیا، بیشتر است از رغبت ما به آنچه در نزد خداوندجل‌جلاله، در نقص آنها کافی بود. و این بیماری روشنی است که هیچ تردیدی در آن نیست و بعید است که اعمال ما از این گرفتاری‌ها و مصائب خالی باشد»...

لقمان حکیم به فرزند خود گفت: ای پسر، دنیا را به آخرت بفروش تا از هر دو بهره ببری و آخرت را به دنیا مفروش که از هر دو بازمانی. نردبان سعادت، ص 232 ...

شهوت‌رانی که افراط قوه شهویه در امور جنسی است، دین و دنیای آدمی را تباه می کند و آن، به این است که پا از دایره شرع و عقل بیرون گذاشته شود. امام صادق علیه‌السلام فرموده است: نگاه نخست [به آنچه که نباید به آن نگاه کرد و ناخواسته رخ می‌دهد] زیان نمی رساند؛ نگاه دوم[ که قهرا عمدی است] زیانبار است؛ و نگا...

 روشن‌ترین مصداق افراط در قوه غضبیه، خشم است که از بدترین و خطرناک ترین صفات رذیله است.  کسی که خشمگین شد، خواسته یا ناخواسته مرتکب دشنام، بدگویی، دروغ و تهمت، شماتت، افشای اسرار مردم و گناهانی دیگر خواهد شد که هریک از آنها برای فرو انداختن فرد از درجه انسانیت و اسلامیت بس است.  امام صادق علیه‌السلا...

با علامۀ طباطبایی، همسر و برادرش (آقای الهی) رفته بودند کوفه. دو اتاق اجاره کرده بودند. علامه به برادرش سفارش کرده بود برای نماز شب مرا هم بیدار کن. سحر که بیدار شده بودند، آقای الهی رفت دم درِ اتاق و گفت: «قارداش! دور»؛ داداش، پاشو! می‌گفت: «با خودم فکر کردم! یعنی کسی هم پیدا می‌شود که به ما  بگوید...