ج. اگر قصد دارند که بعد از تحصيل بروند يا احتمالى که سلب کننده‌ى سکون و آرامش روح باشد ـ که در توطّن لازم است ـ ، مى‌دهند که از آن محل بروند، وطن صدق نمى‌کند.

ج. بعد از مراجعت، وطن اصلى فرزند همان وطن اصلى پدر و مادر است و مکان تولّد در فرض سؤال، وطن محسوب نمى‌شود.

ج. وطن محسوب نمى‌شود.

ج. به اين که ديگر قصد ندارد که بعدا هم برود و در آن جا بماند ودر عمل هم قطع علاقه از آن جا بکند.

ج. نماز و روزه‌اش تمام است.

ج. با فرض اين که قطع اميد کرده است، اعراض قهرى حاصل مى‌شود.