ج. خير، نمى‌توان اثبات نمود، بلکه بايد علايم منى را دارا باشد.

ج. مباشرت در حال اختيار شرط است ولى آب بازکردن ديگرى، منافى با مباشرت نيست.

ج. اگر آن قسمت از بدن او پاک بوده، آن آب پاک است.

ج. بايد به ترتيبى که در رساله ذکر شده عمل نمود و دوش گرفتن به تنهايى از غسل کفايت نمى‌کند.

ج. جايز نيست به علت شرم و حيا غسل جنابت را به تأخير انداخت به گونه‌اى که نماز انسان قضا شده و يا مرتکب اعمالى که نياز به طهارت دارد، شود.

ج. بله، غسل صحيح است.

ج. اگر غسل جنابت هم بر عهده‌ى آن‌ها هست مى‌توانند.

ج. خير، لازم نيست.

ج. اگر پس از شستن خود حنا، رنگ آن باقى مانده است، مانع از غسل و وضو نيست.

ج. اگر قبل از غسل بول و يا استبرا کرده، در صورت شک، حکم منى را ندارد. توضيح بيشتر در مسأله‌ى ٣۵١ رساله آمده است.