ج. اگر با شهوت و جستن بيرون نيامده و بدن پس از آن سست نشده، حکم منى را ندارد، مگر علم يا اطمينان حاصل شود.

ج. بايد با تيمم نماز بخواند و نجاست را تا جايى که ممکن است، بشويد يا کم کند.

ج. اگر منى از انسان خارج شود، غسل واجب است و کم و زياد آن فرقى نمى‌کند، اما اگر منى از جاى خود حرکت کند و انسان از خروج آن جلوگيرى نمايد، تا وقتى که خارج نشده است غسل بر او واجب نمى‌شود.

ج. نمى‌تواند با آن نماز بخواند و لازم است جهت نماز وضو بگيرد.

ج. غسل جنابت قبل از وقت نماز و به خودى خود مستحب است و مى‌توان پيش از وقت نماز، انجام داد.

ج. لازم نيست.

ج. لازم نيست صبر کند و خارج شدن منى مرد از زن موجب جنابت زن نيست و اگر خارج شد، فقط همان موضع تطهير شود.

ج. اگر گذاشتن چيزى در باطن گوش ممکن نيست، غسل جبيره‌اى به جاى آورد.

ج. مانع بايد عرفيت داشته باشد و شستن موهاى بلند لازم نيست و شستن پوست کافى است.

ج. بايد غسل کند.