ج. بايد به هر طورى که باشد به وظيفه‌ى فعليه خود از اقلّ واجب ـ غسل و يا تيمم ـ عمل کند و اگر تيمم کرد، در اوّلين فرصت ممکن غسل واجب خود را به جا آورد.

 ج. اين غسل همان غسل جنابت است و تمام احکام آن را دارد، از جمله اين که مى‌شود با آن نماز خواند.

ج. لازم نيست.

ج. به مسأله‌ى ٣۶٧ رساله رجوع شود.

 ج. اگر قبل از غسل دادن هر قسمتى آب کشيده شود، هر چند به ادامه‌ى جريان آب، کافى است.

ج. يکى از عوامل جنابت داخل شدن آلت تناسلى مرد در آلت تناسلى زن است که در اين صورت فرقى بين استفاده از کاندوم و يا انزال شدن و نشدن منى نيست.

ج. اگر يقين به منى بودن آن داريد، موجب جنابت است و براى نماز بايد غسل کنيد و اگر نمى‌توانيد تيمّم نماييد.

ج. اگر آن مواد داراى جرم باشد و مانع رسيدن آب به پوست و موى مژه باشد، بايد آن را برطرف کرد و شستن مويى که تابع پوست نيست در وضو لازم است به خلاف غسل.

ج. فرقى نمى‌کند.

ج. در فرض مذکور غسل واجب نيست.