حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: برای تحصیل حضور قلب در نماز، عمداً و اختیاراً روی [دلِ] خود را بر نگرداند. بالأخره یک آن، متوجّه می‌شود که برای خدا نماز می‌خواند. آن را اختیاراً از دست ندهد! این، خیلی آسان است. برهان این مطلب را کسی می‌داند که عمل کند و نتیجه بگیرد. شیطان هم قبول ندارد که کسی بدون اختیا...

سؤال: برای رفع لکنت زبان چه کنم؟ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  زیاد صلوات بفرستید. پی نوشت: بدیهی است توصیه ها و دستورالعملهای بزرگان دین به اذکار و ادعیه جهت رفع مشکلات و بیماریها، با لحاظ پیگیری با اطباء حاذق جهت شناسایی عوامل مشکلات و انجام توصیه های پزشکی است. به طوریکه همانطور که بیت معزز و خانو...

Your browser does not support the audio element.   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بالاترین ذکر به نظر حقیر، «ذکر عملی» است؛ یعنی «ترک معصیت در اعتقاد و در عمل». به سوی محبوب، ص٧۶ ...

سؤال: از محضرتان تقاضامندم دستورالعمل جامعی برای استفاده، ذکر فرمایید. حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بسمه‌تعالی، دستورالعمل جامع و مانع «یاد خداست» در حلال و حرام؛ یعنی همیشه. ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: «هر روز سعی کنید یک حدیث از کتاب جهاد با نفس را مطالعه کنید و سعی نمایید به آن عمل کنید؛ بعد از یک سال خواهید دید که حتماً عوض شده‌اید؛ مانند دارویی که انسان مصرف کند و بعد از مدتی احساس بهبودی می‌کند».   امام صادق علیه‌السلام فرمود: کسی که از روی اخلاص «لااله‌الّااللَّه»...

در مناجات‌ها و ادعیه نیز می‌بینیم: «أَعُوذُ بِكَ رَبِّ مِنَ الْكَسَلِ وَ الْفَشَلِ؛ خدایا پناه می‌برم به تو از سستی و بی‌حالی». آن عبادت و دعایی برتر و مطلوب است که از سر عشق و محبت به خدای متعال باشد؛ و عبادتی که با تنبلی و سستی همراه باشد، نشان از بی‌راهه رفتن است. بهجت‌الدعاء، ص٢۴   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: همه باید بدانند که از عملیات، آنچه که برایشان باقی می‌ماند، توجه به همان‌ها داشته باشند و به آنچه که فانی می‌شود، توجه نداشته باشند. اعمال صالحه، طاعات الهیه، آنچه که مقرِّب(نزدیک‌کننده) به سوی خداست، با آدم می‌ماند و آدم اینها را از اینجا، تا روز قیامت، تا مابعدالقیامة، ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: هر عمل خیری، حدی از آن مطلوب است که اگر از آن حد گذشت، ضدش حاصل می‌شود ... به‌جز «ذکرالله»؛ چنان‌که در روایت دارد که حدی برای آن نیست.   در محضر بهجت، ج1، ص7 ...

داشتیم پشت سر آقا راه می آمدیم که شخصی نامه ای در بسته را آورد و دست آقا داد. آقا مشغول ذکر بودند. دست دراز کردند که نامه را بگیرند، یک نگاه آموزنده و تأدیبی به آن شخص کردند و گفتند: «معلوماتتان را زیر پا گذاشتید، حالا این نامه را آوردید برای ما؟!». (براساس خاطره یکی از شاگردان) ذکرها فرشته اند، ص٨٧...