حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
این از مِنَن خدا بر ما است که ما با عبارات معصومین علیهمالسلام مثل عبارات خود حضرت رسول صلیاللهعلیهوآله معامله میکنیم؛ می گوییم: آن کسی که الآن هم تشریف دارد (امام عصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف)، به منزلهی این است که عمر حضرت رسول(ص) تا به حال طولانی است. و [وجود ا...
حضرت آیتالله بهجت قدس سره:
«السَّلَامُ مِنَ اللَّه عَلَیْکَ یَا ابَاعَبْدِالله؛ سلام خدا بر تو ای اباعبدالله!» یعنی چه؟ اینطور تعبیرات زیاد است؛
[یا] «سَلَامٌ عَلَى آلِ یَاسِین؛ سلام بر آل یاسین»؛ محل و مَحمل این عبارات چیست؟...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
[اگر] کسی معرفت پیدا کند، مسئله ظهور امام و غیبت امام را میفهمد. [در حقیقت] ما [او را] نمیبینیم، او ما را میبیند؛ ما کلامش را نمیشنویم، او کلام ما را میشنود...
کتاب حضرت حجت عجلاللهتعالیفرجهالشریف، ص١١۶
ما معرفتمان ناقص است. عینک ما یک[مقدار] تاری دارد و الّا آ...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآله، مظهرِ صفت خاصهٔ رحمت حضرت حق، تبارکوتعالی و «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رحِیمٌ؛ نسبت به مؤمنان بسیار مهربان و دلسوز» و آیینهدار جمال حق است که نور رحمت در او به ظهور پیوسته و از او به دیگران میتابد و خود بالذات ندارند....
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
چقدر با شجاعت بوده است حضرت زینب علیهاالسلام!
جلوی آنچنان کافر جبار عجیب و غریب در دنیا، میفرماید:
«اى پسر آزادشدهها [که جدّمان در فتح مکه اسیرشان کرد و سپس آنها را آزاد نمود]، آیا این عدالت است که تو زنان و کنیزان خود را پشت پرده بنشانى و دختران رسول خدا صلّیاللّ...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
حرفهای عادی علی علیهالسلام حکمت است.
علی علیهالسلام و معاویه هر دو در قوس هستند، یکی متصاعد [بالا رونده] و دیگری متسافل [پست گردنده]،
و هر دو در حرکتند، یکی «إِلَی الرفیقِ الأعْلی»، و دیگری «إِلَی النارِ الهاوِیةِ».
اعمال علی علیهالسلام و اعمال دشمنانش در معرفی هر ک...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
از امتیازات امیرالمؤمنین علیهالسلام و اعجاز و فضیلت او این است که اگر از کتب خاصه(شیعیان)، و لو یک کتاب نبود، کتب عامه (اهلسنت) برای اثبات خلافت و حقانیت او کافی بود.
یعنی احادیثی که هیچکدام از راویانش علی و حسن و حسین علیهمالسلام نیستند....
حضرت آیت الله بهجت قدس سره:
هر جای دنیا اگر شخصی بود که مانند حضرت امام جواد علیهالسلام هزاران مسأله علمی را در یک مجلس حل میکرد و جواب صحیح میداد، به او جایزه میدادند، نه اینکه به او حسد بورزند و با او دشمنی کنند....