خیلی دیده شده و گفته‌اند که: حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را در مجالس توسل یا حدیث کساء حاضر دیده‌اند هرچند جد بزرگوارش پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بلکه حضرت امیر و فاطمه زهرا و حَسَنَین علیهم‌السلام هم حاضر بوده‌اند؛ زیرا اهل کسا از آن حضرت افضل‌اند، ولی فضیلتی و خصیصه‌ای برای آن حضر...

در ابتلائات و برای رفع بلاها، دست از دعا و توسل نباید برداشت. اگر دعا نکنیم، آیا می‌توانیم دنیا را اداره کنیم؟! آیا اگر دعا نکنیم، مال و منال و… برای ما گوارا خواهد بود؟! اگر دعا نکنیم تا بلا رفع شود و رفع نشد، آیا می‌دانیم چه بر سر ما خواهد آمد؟! در محضر بهجت، ج۲، ص۱۵۲ ...

در روایتی ـ که فعلاً نمی‌دانم در کجا نقل شده ـ آمده است: «خُذْ مِنَ الْقُرآنِ ما شِئْتَ لِما شِئْتَ؛ هر قسمت از قرآن را که خواستی برای هر منظوری که می‌خواهی، بگیر».١ از این حدیث استفاده می...

کار به جایی رسیده که در ابتلائات هم حال دعا کردن نداریم. در حدود سی چهل سال پیش جوان شکسته‌بندی در قم نقل کرد که روزی زن مُحجبه‌ای به درِ مغازه من آمد و اظهار داشت که استخوان پایم از جا در رفته و می‌خواهم آن را جا بیندازی، ولی در بازار نمی‌شود؛ چون می‌ترسم صدایم را افراد نامحرم بشنوند، اگر اجازه می‌...

حوادثی که اتفاق می‌افتد، نتیجه کارهای ماست که بر سر ما می‌آید: « وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ؛ هر مصیبتی به شما می‌رسد، به‌واسطه اعمال شماست».١ آیا نباید به فکر باشیم و از گناهان گذشته که باعث این همه بلاها و مصیبت‌ها شده است، توبه کنیم؟ ولی ما توبه نمی‌کنیم، چون کارهای ...

آقا شیخ علی زاهد قمی با آقای اشرفی رحمهماالله به کربلا مشرف می‌شدند، آقای اشرفی از ایشان سؤال می‌کند که آیا در این مدت که به کربلا می‌رفتید، چیز عجیبی مشاهده کرده‌اید؟ ایشان صحبت که نمی‌کرد، ولی دفترچه‌ای از جیبش بیرون آورد و به ایشان داد که در آن نوشته بود: مردی صالح مقید بود که شب‌های پنجشنبه از ن...

با اینکه [در جنگ ایران و عراق] بر سر ما آتش می‌ریزد و باید دعا کنیم تا برطرف شود، ولی دعا نمی‌کنیم و حال دعا، انکسار قلب، سوختگی و آه که وقتی از قلب خارج می‌شود، مانند تیر به هدف می‌خورد، در ما نیست! بله، لقلقه زبان خیلی داریم!...

در میان حافظان قرآن، در این نزدیکی‌ها نشنیده‌ام که کسی مثل آقای شیرازی قدس‌سره باشد که در سامرا بود و در یک ماه رمضان شبانه‌روزی، یک ختم قرآن می‌کرد. ایشان نماز صبح را در حرم عسکریین علیهماالسلام می‌خواند و بعد از فریضه صبح به منزل نمی‌رفت، بلکه تلاوت قرآن را شروع می‌کرد و از حرم بیرون نمی‌آمد، مگر ...

آقا خان، رئیس فرقه اسماعیلیه هر سال یک بار به بمبئی می‌رفت، طرفدارانش او را وزن می‌کردند و به اندازه سنگینی وزن او، به او طلا و نقره نثار می‌کردند! آیا ما شیعیان نباید در فکر این باشیم که ایتام و فقرای مسلم هر شهر خود را به‌نحو آبرومندانه و مطلوب اداره کنیم، تا اهل باطل نیایند و آنها را اداره کنند و...

ما مثل طایفه و گروهی هستیم که رئیس خود را حبس نموده است و در بلایا، خود تصمیم جنگ و یا صلح را اتخاذ می‌کند! خودمان کرده‌ایم و اجازه نمی‌دهیم بیاید قضایا را حل کند، با اینکه می‌دانیم اگر بیاید می‌تواند مشکلات را حل کند، ولی باز او را محبوس کرده‌ایم!...