ج. تضييع حقوق شرعى ديگران به هر گونه‌اى که باشد، جايز نيست و ملازمه‌اى با نوبت ندارد.

ج. در صورتى که صاحب گاو در نگهدارى گاو کوتاهى نکرده باشد، راننده  ضامن است و در غير اين صورت ضامن نيست، بلکه صاحب گاو ضامن خسارت وارده‌ى بر ماشين است.

ج. ضمان واقعى بستگى به تشخيص اهل خبره در نجات و يا مرگ دارد، امّا در مرافعه بستگى به تشخيص حاکم شرع از مدّعى و منکر دارد.

ج. بلى، ضامن است.

ج. آن يک نفر تنها ثلث ديه را ضامن است نه کلّ آن را، که به اعتراف خود مضروب بيش از آن را ضامن نيست.

ج. ضامن ضرر او است و بايد او را راضى کند.

ج. تا مدت اجاره تمام نشده است، موجر حق تصرف ندارد؛ مگر در صورت يأس و اطمينان به اين که ديگر به او دسترسى نخواهد داشت که در اين صورت وسايل، مجهول المالک مى‌شود و از طرف او صدقه مى‌دهد و هم چنين مال الاجاره را احتياطا صدقه بدهد.

ج. اگر کسى مقصر باشد، او ضامن است و در صورت استناد به کار شخص معيّن بدون تقصير، مى‌تواند ثبوت ضمان از باب خطاى محض باشد.

ج. موارد مختلف مى‌شود و ممکن است در بعض موارد ضامن باشد.

ج. به هر صورت شده، بايد آن را به او برگردانيد و لازم نيست توضيح دهيد.