بابا با خدا بساز، کار را درست می‌کند. چرا در خلوت و جلوت، دلت هرچه می‌خواهد، می‌کنی؟! مگر نمی‌فرماید: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً، وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ ...

...

باید همۀ ما متوجه و ملتفت باشیم که هدف از خلقت، عبودیت است برای همۀ بشر. باید بدانیم که این یک کلمه «إِلّا لِیَعْبُدُونِ»۱ معنایش این است که هرچه هست و نیست، در همین عبودیت خداست. هرچه هست و نیست، در تحصیل رضای خداست؛ در اعتقادات و در عملیات....

نمی‌توانیم اعمال خودمان را از خدا مخفی کنیم؛ [چون] قادر است، ناظر است، علیم است، حکیم است. تا با او نسازیم، کارمان درست نمی‌شود. حالا چه کار کنیم؟ خودمان از خودمان بترسیم؛ فضلاً۱ از دیگران. چرا؟ به جهت اینکه ما چه می‌دانیم فردا چه به ما می‌گویند که ـ در مقابل این عمل شما و این راهی که دارید می‌روید،...

در روایت آمده است: «یسِّروا وَ لا تُعَسِّروا؛ آسان بگیرید و سخت مگیرید».١...

انسان غیر از دوستی و دشمنی هیچ ندارد، و نمی‌تواند بگوید: از دوست و دشمن داشتن هم عاجزم. منتهی باید عینک بگذارد و دقت کند و ببیند که چه کسی و چه کار و چه خُلق و چه عقیده‌ای را دوست، و چه چیز و چه کسی را دشمن بدارد؛ زیرا همین دوستی‌ها و دشمنی‌ها برای انسان می‌ماند؛ وگرنه هر عملی شروط بسیار دارد که معل...

«أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْك‏َ»؛۱ این شهوات، این غضب‌های بی‌جا، این شهوات بی‌جا، همه‌اش جنود شیاطین‌اند، جنود کفارند اینها، که در داخله خودِ آدم [هستند]....

هرکس که خود مهتدی (هدایت‌شده) است، می‌تواند یکی را مهتدی کند، و تدریجاً این یکی‌یکی‌ها جماعت را تشکیل می‌دهند. و وظیفه ما همین است که در صورت امکان، امر به معروف و نهی از منکر کنیم. اما اینکه چطور نتیجه بدهد، مقدّرات دست ما نیست. در محضر بهجت، ج۱، ص ۲۱۴ ...

دعایی در کتاب جنات‌الخلود است که برای شخصی که بیماری دارد و نمی‌تواند بخوابد، خوب است. نمی‌دانم این دعا در مفاتیح هم ذکر شده است یا نه. خوردن مایعات و ماست و خیار برای زود خوابیدن خوب است؛ البته شاید هضم خیار سنگین باشد، ولی آب دوغ هرچند یک لیوان در شب خورده شود، برای خواب مفید است. همچنین برای علاج...

ائمۀ ما علیهم‌السلام به علما و فقها و راویان احادیث احترام می‌گذاشتند؛ ولی ما بی‌حرمتی می‌کنیم، بدگویی می‌کنیم و…؛ غافل از اینکه کمترین سزای بی‌احترامی به آنها، بلاهایی است که در این دنیا بر انسان وارد می‌شود؛ از قبیل کوتاهی عمر، سوء عاقبت و… ....