سؤال: آقا، مشهد می‌روم. جواب: [لبخندی می‌زنند و سری تکان می‌دهند] شاید افضل از حج باشد.   سؤال: نماز «واعَدنا» سورۀ توحید هم دارد؟ جواب: بهتر است [توحید هم خوانده شود.]   سؤال: یک چیزی گم کرده‌ام، خیلی برایم مهم است. جواب: «اَصْبَحْتُ فِی اَمانِ الله، اَمْسَیْتُ فِی جَوارِ الله» [را] تکرار کنید.   ...

روایت دارد: «هرکس که وفات می‌کند، چه مؤمن باشد و چه کافر باشد ـ این [مطلب] در روایت است و خیلی هم مناسبِ با اعتبار است۱ ـ می‌گوید: «ای‌کاش جلوتر۲ آمده بودم». مؤمن، مقاماتش را می‌بیند؛ اینجاست آقا؟! خوب نگاه کن!...

[اگر] کسی از اینجا معرفت پیدا کند، می‌فهمد [که] مسئله ظهور و غیبت امام [این‌طور است که] ما [امام زمان علیه‌السلام را] نمی‌بینیم [ولی] او ما را می‌بیند؛ ما کلامش را نمی‌شنویم، [اما] او کلام ما را می‌شنود. ما معرفتمان ناقص است. عینک ما است که تاری دارد و الّا آنها [ائمه علیهم‌السلام] که ما را می‌بینند...

در اذن دخول [حرم] سیدالشهدا علیه‌السلام این مطلب منصوص است [که شخص بگوید]: «أَ أَدْخُلُ یَا اللهُ، أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللهِ، أَ أَدْخُلُ یَا...» و از تمام ائمه علیهم‌السلام استیذان۱ می‌شود....

...

بسم الله الرحمن الرحیم. قال الله (عزّ مَن قائل): «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»۱. تمام تقواها مرتبط به قلب است و جسد به‌منزلۀ خادم است. و اختصاص شعائر به این است که تقوا را در قلوب دیگران تثبیت می‌نماید....

[اگر] کسی از اینجا معرفت پیدا کند، می‌فهمد [که] مسئله ظهور و غیبت امام [این‌طور است که] ما [امام زمان علیه‌السلام را] نمی‌بینیم [ولی] او ما را می‌بیند؛ ما کلامش را نمی‌شنویم، [اما] او کلام ما را می‌شنود. ما معرفتمان ناقص است و الّا آنها [ائمه علیهم‌السلام] که ما را می‌بینند.   ...

... مؤید باشید ان‌شاءالله، مقبول‌الزیاره باشید ان‌شاءالله، محفوظ باشید ان‌شاءالله از آفات دنیویه و اخرویه و ظاهریه و باطنیه. معصوم [و] محفوظ باشید از شر شیاطین انس و جن، دور باشید ان‌شاءالله....

باید همۀ ما متوجه و ملتفت باشیم که هدف از خلقت، عبودیت است برای همۀ بشر. باید بدانیم که این یک کلمه «إِلّا لِیَعْبُدُونِ»۱، معنایش این است که هرچه هست و نیست، در همین عبودیت خداست. هرچه هست و نیست، در تحصیل رضای خداست؛ در اعتقادات و در عملیات....

ما [آن‌حضرت را] نمی‌بینیم [ولی] او ما را می‌بیند. ما کلامش را نمی‌شنویم [ولی] او کلام ما را می‌شنود. ما معرفتمان ناقص است؛ ما عینکمان یک تاری دارد و الّا آنها که ما را می‌بینند.   ...