ج. نماز جماعت مقدّم است.

ج. اگر اخذ اجرت صدق ننمايد، مانعى ندارد وگر نه جايز نيست، بنابر احوط.

ج. اگر آن تدريس بر او واجب شرعى باشد و بدون عذر آن را ترک مى‌کند، عدم حضور او مُخلّ به عدالت مى‌شود.

ج. اگر ديگرى (غير سيد) فقيه‌تر نيست، سيّد اولويّت دارد.

ج. ظاهرا اشکال ندارد.

ج. اگر فقط اشکال در کوچکى کف دست باشد، اظهر صحّت جماعت است.

ج. مى‌تواند به جماعت ادامه دهد و همراه امام برخيزد و رکعت اوّل خود حساب نمايد.

ج. بنابر احتياط مستحب در اين حال به صورت تجافى بنشيند.

ج. اگر براى خواهران است و اتّصال عرفى محفوظ است اشکال ندارد، ولى براى برادران اگر نمى‌توانند در همه‌ى احوال مشاهده کنند، جايز نيست.

ج. اگر نمازشان صحيح باشد، مانعى ندارد.