ما دوستدار علم نیستیم؛ چون علم به کام ما شیرین نیست، همانند مریضی که دهان او آفت دارد و شیرینی به کامش تلخ است، ما نیز همین گونه هستیم، لذا طعم شیرینی علم را احساس نمیکنیم و لذت علم را نمیچشیم و آنچنانکه باید طالب و تشنه آن نیستم، برعکس مال و ثروت دنیا. صاحب کشفاللثام١ رحمهالله در سنین پانزده سالگی مینویسد که: خیلی از کتابها از جمله کشفاللثام را تألیف کردم و از مرحوم فخرالمحققین و یا دیگری٢ نقل شده که: در سنین کودکی برای او فتح باب شده، ولی آفات روزگار مانع بقا و ادامه آن حالت شده است. شاگردی در وقت احتضار، مسئله ارث اجداد ثمانیه را از استاد خود سؤال میکرد و میگفت: بدانم و بمیرم بهتر از آن است که ندانسته بمیرم!