انگلیس وقتی دید علمای نجف و کربلا مخالفت میکنند، همه را دستهدسته به ایران تبعید کرد، تا اینکه بعد از گذشتن مدتی و پس از دخالت و وساطت دولت ایران، اجازه دادند به نجف و کربلا برگردند و از آنها تعهد و امضا گرفتند که دیگر در امور سیاسی عراق دخالت نکنند؛ لذا وقتی افراد نزد آقا سیدابوالحسن رحمهالله میآمدند، ایشان میفرمودند: از ما امضا گرفتهاند که در سیاست دخالت نکنیم. و هنگامی که علمای تبعیدی از ایران به نجف مراجعت کردند، دولت عراق به آنها توهین کرد، با اینکه استقلال عراق مرهونِ فتوای آقا میرزا محمدتقی شیرازی رحمهالله و رهبری روحانیت بود، که میفرمود: «بر مسلمان حرام است که به حکومت کافر راضی شود»، چون انگلیس میخواست بلاواسطه بر عراق حکومت کند، ولی با فتوای میرزا نتوانست و شکست خورد.