آیا حالا که دانستهایم بهواسطه ترک واجب و فعل حرام و مراعات نکردن حلال و حرام و دستورهای الهی به چنگال گرگها گرفتار آمدهایم، باز هم نباید بدانیم چه کار کنیم؟! راه نجات، فرار و بازگشت الیالله ـ «فَفِروا إِلَی اللهِ» ـ١ و گریختن به سوی اولیای اوست؛ زیرا اگر قلم تکوین و اراده تکوینیه خدا نباشد، هیچقدرتی ولو بختالنصر نمیتواند ضرری برساند. حتی اگر انسان بخواهد محرمات را انجام دهد و یا مقامات و مناصب محرمه را اشغال کند، بدون اذن تکوینی خدا ممکن نیست آن همه ظالمین میخواستند ظلم کنند، ولی چون در قضا و قدر الهی بنا نبود، جلوی ظلم آنها گرفته شد. آیا با اینکه همه گرفتاریم، باز هم نباید به فکر یکدیگر باشیم؟! چقدر کار ما دور از خیر و سعادت است. مجلس ختم «أَمن یجِیبُ»٢ هم چهبسا برای اغراض خودمان باشد. آیا ختم بدون توبه میشود؟! و آیا سودی به حال ما دارد؟