مرحوم آقا شیخ علیاکبر تبریزی، واعظ معروف و عجیب، مردی جلیل، و در نهی از منکر و امر به معروف قوی و سرآمد بود؛ و در سخنانش آیات مناسب را ذکر، و استدلالهای قوی به آنها داشت. زمانی که ما در قم بودیم، فوت کرد. از او نقل کردهاند که با بعضی از بزرگان در کربلا نزد مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی رفتیم و دیدیم نانوا آمده و طلبش را که زیاد شده بود، مطالبه میکند. برای ما معلوم شد که ایشان به طلاب کربلا هم نان میداد و ما نمیدانستیم. شاید در اواخر مرجعیت ایشان بوده است. درهرحال، آن مرحوم هم به نانوای طلبکار میفرمود: درست میشود. به رفقای تبریزی گفتیم: آقا خیلی در فشار است؛ آیا میتوانید وجهی برای ایشان تهیه کنید؟ تا اینکه سههزار تومان از سهم جمع شد و به خدمت ایشان بردیم. ولی ایشان فرمود: حاج آقا حسین قمی هم همین کار من را، یعنی تدریس میکند، ولی مثل بنده مشهور نیست. همه یا نصف وجه را برای ایشان ببرید، و به ایشان و به هیچکس دیگر نگویید که این مطلب را من گفتهام!