میتوانیم حدس بزنیم که اساطین و بزرگان راویان احادیث شیعه، چه مرسل و چه مُسند، از ثقات بودهاند؛ زیرا روایات را بهعنوان دینشان نقل میکردند، و به نقل روایت بسیار اهمیت میدادند، و بالاتر از مسئلهگویی و نقل فتوا میدانستند؛ لذا در نقل و ضبط احادیث به جعلیات و جاعلین کاری نداشتند.