در حال بارگیری...
أنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ،
تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند و در بلاهای سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهی،
لا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ.
بلاهای سخت و دشوار از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی؛ و از گره‌های رنج‌آور، چیزی گشوده نمی‌شود، مگر آنچه را تو بگشایی.
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
«التزام به سنخ دعاهای اهل‌بیت علیهم‌السلام اولین مرتبه‌اش، مجالست و مؤانست با آنهاست. وای بر حال ما اگر این حرف‌ها را تمسخر کنیم. دعاهای مأثوره برای اثبات صدق گفتار و حقانیت مسلک آنها کافی است. کلمات آنها دوُنَ کلامِ الْخالِقِ وَ فَوْقَ کلامِ الْمَخْلُوقِ (پایین‌تر از کلام آفریدگار، و بالاتر از سخن مخلوقات) است. اگر انواع کلمات آنان جمع شود، هر کدام از آنها برای اثبات حقانیت آنها و حقانیت مذهب و مرام آنها کفایت می‌کند.»
