امام حسین علیهالسلام در ابتدای نهضت خود، از افراد برای نصرت خود و دین خدا دعوت میکردند. از جمله شخصی را پی عبداللهبنعمر فرستادند و به ایشان فرمودند: «إِتقِ اللهَ وَ أَجِبْ دَعْوَتَنا؛ خدا را در نظر بگیر و دعوت ما را اجابت کن».١
ولی در شب عاشورا، همه را آزاد گذاشت که داوطلبانه و به اختیار و انتخاب خود راه سعادت و شهادت را انتخاب کنند و به آنها فرمود: «أَنْتُمْ فِی حَلّ مِنْ بَیعَتِی، فَاتخِذُوا اللیلَ جَمَلاً، فَإِنهُمْ لایرِیدُونَ غَیرِی؛ شما در رابطه با بیعت خود با من آزاد هستید، از تاریکی شب استفاده کنید و بروید؛ زیرا آنان جز کشتن من چیزی نمیخواهند».٢
حضرت امیر علیهالسلام هم در جنگ صفین به معاویه فرمود: من و تو با هم جنگ داریم، بیا با هم بجنگیم، و راضی مشو که خونهای مسلمانها ریخته شود.