خدا میداند در طول هفتاد سال دوران اختناق کمونیستی در قفقاز، بادکوبه، ایروان، نخجوان، شوروی و… بر دین و دینداران چه گذشت! مگر کسی میتوانست تظاهر به دین کند! خدا میداند مساجدی که در آنها اقامه نماز میشد، آیا الآن هم دایر است، یا خیر.
آقا میرزا غنی رحمهالله عالم بزرگوار آنجا را با چه وضع فجیعی کشتند! در اوائل بلشویکی عکس لنین را در کوچه و بازار میگرداندند و میگفتند: این از محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم عاقلتر است. ایشان به منبر رفت و گفت: لِنین عاقِلی آدامدی،١ اما کفش محمد نمیشود. بیچاره را گرفتند و با وضع فجیعی به قتل رساندند. خدا قاتلش را لعنت کند!
درهرحال، وضعیت بهگونهای بود که در بادکوبه علما یا تقیه میکردند یا فرار.