در سامرا که اهالی آن سنی هستند، با آن همه استفادههایی که از شیعه و زوار حضرت امام هادی و عسکری علیهماالسلام میبردند، بهگونهایکه برای کرایه دادن منازل خود سر شیعیان با هم دعوا و مرافعه میکردند، بااینهمه، شیعیان در آنجا راحت نبودند!
نقل کردهاند که یکی از اهل تسنن میگفت: به خانه فلانی نروید، زیرا سگسُنی است! بعد به خانه خود میبرد. خدمتگذاران حرم هم معمولاً سنی هستند.
زائری میگفت: صبح زود به حرم مشرف شدم خادمی از من دریافت پول و کمک کرد، گفتم: سُنی هستی، نمیدهم، انکار کرد. گفتم: به فلانی لعن کن. لعن کرد باز ندادم. وی گفت: «أَولَ الصبْحِ کفَرْنا وَ ما أَعْطانا شَیئاً؛ سر صبح کفر گفتیم ولی هیچ نداد!».
نقل میکنند: گویا خواجه نصیرالدین رحمهالله به وسیله جفر و راههای دیگر به دست آورده بود که اهل سامرا اهل سعادت نیستند؛ لذا آب دجله را از پایین آن شهر عبور داد.