شهرستان بصره سابقا حتی در زمان کریم خان هم دست ایران بود. و بغداد نیز به گمانم حدود شانزده سال در اختیار شاه عباس بوده، و زمینهای اطراف شهر حله را نیز شاه طهماسب به محقق ثانی قدسسره داد، و در قباله آن نام دهی به نام «عباسیات» نیز ذکر شده است، که وقتی ما میخواستیم از کربلا به نجف برویم، از آن روستا گذشتیم. هنوز هم کاروانسراهای شاه عباس در عراق میان راه نجف و کربلا وجود دارد! در ایران هم نظیر آن کاروانسراها موجود است. چه ساختمانهایی را اهل خیر و متدینین ساختهاند و به یادگار مانده است! ولی الآن دیگر ثروتمندان چنین توفیقی را ندارند. عدم انجام کارهای خیر از قبیل صدقات جاریه و ساختن بناهای خیریه عام المنفعه، مساجد، حسینیهها، حمامات، مدارس و بیمارستانها و... که امروزه مردم از آنها محروم هستند، از بیپولی نیست بلکه از بیتوفیقی ما است!